چرا زنان آمریکایی کنار متجاوزانشان میمانند؟
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۸۵۳۴۲
عصر ایران - دراینباره که چرا زنان در روابط متجاوزانه «میمانند»، گمانهزنیهای گوناگونی وجود دارد، اما همواره یک دلیل اصلی و ساده نادیده گرفته میشود. واقعیت آن است که زنان نمیتوانند این نوع روابط را ترک کنند.
از هر سه زن آمریکایی یک نفر در معرض رابطۀ متجاوزانه است که بیشتر در قالب خشونت فیزیکی رخ میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حامیان حقوقی، کارشناسان و سیاستگذاران بهتدریج دریافتند که تمرکز بر خشونت فیزیکی برای محافظت از قربانیان در برابر آسیب کافی نیست. به همین دلیل در قانون خشونت علیه زنان که در سال 2022 تصویب شد، تجاوز اقتصادی نیز به عنوان شکلی از تجاوزگری توسط کنگرۀ ایالات متحده تعریف و تدوین شد؛ با این حال ضرورت دارد اقدامات گستردهتری در این خصوص صورت گیرد.
تجاوز اقتصادی میتواند اشکال مختلفی داشته باشد. دامنۀ این نوع تجاوز میتواند از متقاعدکردن یا وادارکردن شریک جنسی به ترک شغل تا تضعیف تدریجیِ کار زن از طریق تلاش برای دیررسیدن به محل کار، خرابکاری در پروژههای مهم شغلی یا حضور در محل کار و اثرگذاریِ عاطفی کشیده شود. متجاوزان ممکن است امور مالیِ شریک خود را کنترل کنند، آنها را از داشتن حساب بانکیِ شخصی بازدارند، یا حتی مالشان را تمام و کمال مصادره کنند.
در خلال یکی از نظرسنجیهای مرتبط در بریتانیا، سی و دو درصد از بازماندگان اظهار کردند که فرد متجاوز دسترسی آنها به منابع مالی را کنترل میکند و پنجاه و شش درصد گزارش دادند که توانایی آنها برای کار محدود شده است. این اقدامات قربانی را از نظر مالی به متجاوز وابسته میکند و حتی با تشدید آزار، دور شدن را برای او سختتر میکند.
بازماندگانِ این نوع روابط تا مدتها ماجرای سوءاستفاده از مال و اموالشان را با دیگران در میان میگذارند، اما بنا به تحقیقاتی که اخیراً در دانشگاه آکسفورد و دانشگاه آلتو در فنلاند انجام دادهایم و اولین مطالعۀ پهندامنه درخصوص تجاوز اقتصادی محسوب میشود، ارقام و نتایج جالبی به دست آمده است.
مطالعۀ آماریِ دادههای فنلاند این امکان را در اختیارمان گذاشت تا اطلاعات پلیس و سوابق مالیاتی را به هم ارتباط دهیم و وضعیت مالیِ متجاوزان و قربانیان را طی چندسال بررسی کنیم. افراد فارغ از هر نوع جنسیت میتوانند قربانی و مرتکب تجاوز باشند، اما مطالعۀ ما بر رایج ترین نوع رابطۀ خشونتآمیز، یعنی رابطهای که در خلال آن مردی زنی را قربانی میکند، تمرکز یافته است.
ما روابطی را بررسی کردیم که در نهایت به آزار فیزیکی میرسید و منجر به گزارش پلیس میشد. سپس به گذشته برمیگشتیم تا ببینیم این آزار چگونه شکل گرفته است. بررسی روابط ما را به الگویی واضح هدایت کرد.
زنانی که درگیر رابطۀ متجاوزانه بودهاند، بلافاصله پس از نقل مکان به محل زندگی پارتنرشان، با کاهش قابل توجه درآمد و سطح اشتغال مواجه میشدند. دو سال پس از زندگی مشترک، درآمد سالانۀ آنها شش درصد و نرخ اشتغاشان چهار درصد کاهش مییافت. وقتی به روابط قبلیِ این زنان نگاه میکردیم، گزارشهایی مبنی بر آزار و اذیت نداشتیم و چنین افولی در وضعیت مالی نیز مشاهده نمیشد.
درحالیکه از توان مالی زن بلافاصله پس از همخانگی با شریک آزارگرش کاسته میشد، خشونت فیزیکی اغلب زمان میبرد تا تشدید شود.
پنجاه و یک درصد از زوج های نمونۀ ما حداقل دو سال قبل از اولین گزارشِ خشونت با هم زندگی میکردند.حداقل برای برخی از زوجها، سوءاستفادههای اقتصادی با وابستگی بیشتر قربانیان به متجاوزان، زمینۀ خشونت فیزیکی را فراهم کرده است. اظهارات بازماندگان نیز دال بر همین واقعیت است.
ما دریافتیم که وقتی زنی گزینههای اقتصادی بیشتری در اختیار دارد، احتمال اینکه فرد متجاوز را ترک کند، افزایش می یابد.
دراختیارگذاشتن امکانات به قربانیانِ خشونت خانگی برای بازگرداندن استقلال مالی و توان خروج از خانه میتواند یکی از بهترین شیوههای حمایت و بازگرداندن حقوق ازدسترفته باشد.
در موارد شدیدترِ سوءاستفادۀ اقتصادی، ممکن است نیاز به نوعی استرداد از سوءاستفادهکنندگان به قربانیان داشته باشیم. این غرامت می تواند قدرت اقتصادی زن را احیا کند و داراییِ سلبشده را به او بازگرداند.
درمجموع توانمندسازی اقتصادی میتواند به زنان کمک کند تا از گیرودار روابط آزارگرانه خارج شوند. تحقیقات نشان میدهد که وقتی زنان توانایی بیشتری برای کسب درآمد داشته باشند، میزان خشونت خانگی کاهش مییابد.
مطالعۀ ما نشان داد که زنان تحصیلکردۀ دانشگاهی با درآمد بالاتر کمتر قربانیِ آزار اقتصادی و فیزیکی میشوند. آموزش بهتر و سواد مالی میتواند زنان را قادر سازد تا مسئولیت داراییِ خود را بر عهده بگیرند و قدرت اقتصادیشان را حفظ کنند.
زنان باید قبل از دستکشیدن از استقلال مالیشان به دقت به جوانب امر بیندیشند. برای زنان غیرمعمول نیست که به مردان «تکیه کنند» به خصوص اگر صاحب فرزند باشند، اما این حالت باید برآمده از انتخاب آزادانه باشد و با ایجاد تعادل بین نیروی کار مزدبگیر و فاقد مزد در خانواده درنهایت منفعت هر دو طرف را تأمین کند.
کنترل بر پول شکلی از قدرت و در بسیاری از موارد بخش جداییناپذیری از تجاوز و آزارگری است و از اینرو باید بخشی جداییناپذیر از راه حلِ داستان نیز باشد.
منبع: واشنگتن پست
نویسنده: امیلی نیکس (اقتصاددانِ کار و استادیار امور مالی و اقتصاد بازرگانی در دانشکدۀ بازرگانی مارشالِ دانشگاه کالیفرنیای جنوبی)
مترجم: لیلا احمدی
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: زنان تجاوز خشونت فیزیکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۸۵۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تقویت روابط تجاری ایران و کره جنوبی
رئیس اتاق ایران در نشست با سفیر جمهوری کره در تهران گفت: بخشهای خصوصی دو کشور میتوانند روابط تجاری دو کشور را تقویت کنند. در این راستا لازم است روند صدور روادید برای فعالان اقتصادی ایرانی تسهیل شود.
به گزارش مشرق، رئیس اتاق ایران و سفیر جمهوری کره در تهران ضمن دیدار با یکدیگر درباره آنچه در مسیر تقویت مناسبات تجاری بین ایران و کرهجنوبی ضرورت دارد، صحبت کردند. در این جلسه تسهیل شرایط صدور روادید برای فعالان اقتصادی ایرانی مورد توجه قرار گرفت. در این ملاقات مدیر سازمان توسعه تجارت و سرمایهگذاری کرهجنوبی(کترا) نیز حضور داشت.
در ابتدای جلسه صمد حسنزاده - رئیس اتاق ایران - با بیان اینکه اقتصاد کرهجنوبی توانسته با کمک چهار برند سامسونگ، LG، دوو و هیوندا به خوبی جایگاه خود را بین خانوادههای ایرانی پیدا کند، تصریح کرد: برنامههای سفارت کرهجنوبی و کترا در مسیر تقویت مناسبات تجاری این کشور بسیار علمی و دقیق است. همواره ایران در ارتباط با کترا توانسته در گسترش روابط بین دو کشور قدم بردارد.
او ادامه داد: البته تحریمهای ظالمانه علیه ایران موجب شد تا روابط بین دو کشور تحت تاثیر قرار بگیرد. در این بین انتظار بخش خصوصی ایران این است که با وجود فشارهای ناشی از تحریم، فعالان بخش خصوصی کشورهای دیگر به همکاریهای خود با ایران ادامه دهند.
بر اساس اظهارات حسنزاده، ایران ظرفیتهای خوبی در بخشهای خدمات فنی-مهندسی، ساخت پالایشگاه، صنایع غذایی، صنایع ساختمانی، قطعات خودرو و دارو دارد و دو کشور میتوانند با تمرکز بر این حوزهها با یکدیگر همکاری کنند.
حسنزاده افزود: ظرفیتهای موجود در ایران و کرهجنوبی با ۸۰۰ میلیون دلاری که حجم روابط بین ایران و کرهجنوبی است، هماهنگی ندارد و باید برای افزایش سطح تعاملات تلاش کنیم.
رئیس اتاق ایران با نگاهی به توانمندیهای صادراتی ایران، تصریح کرد: هفته گذشته نمایشگاه ایراناکسپو را برگزار کردیم و ۸۰ کشور با اعزام هیات تجاری از نزدیک با ظرفیتهای صادراتی ایران آشنا شدند و اذعان داشتند که زمینههای همکاری خوبی در ایران وجود دارد.
او رفتوآمد هیاتهای تجاری را با همکاری سفارتخانه و اتاقهای بازرگانی دو کشور مورد تاکید قرار داد چراکه فرصتهای خوبی برای سرمایهگذاری مشترک فعالان اقتصادی دو کشور در ایران وجود دارد.
حسنزاده بر لزوم ارائه تسهیلات لازم برای صدور روادید به ویژه برای فعالان اقتصادی ایرانی تاکید کرد.
وی از مدیر کترا نیز درخواست کرد: این نهاد اختلافات تجاری بین شرکتهای دو کشور را به صورت منطقی و قانونی حلوفصل کند. تعدادی از شرکتهای ایرانی پیش از شروع تحریمها علیه ایران، منابعی را در پروسه تجارت خود به طرف کرهای پرداخت کردند که با آغاز تحریمها مواجه شدند و نتوانستند در مقابل وجوه پرداخت شده، کالا را دریافت کنند. درخواست رسیدگی به این مسئله را داریم.
او از رئیس اتاق و فعالان اقتصادی کرهجنوبی دعوت کرد به ایران سفر کنند.
راهکارهای تقویت روابط تجاری بین ایران و کرهجنوبی را بررسی میکنیم
در ادامه کیم جون پیو، سفیر جمهوری کره در تهران آینده روابط تجاری بین دو کشور را امیدوارکننده توصیف کرد و گفت: در نمایشگاه ایراناکسپو و در مراسم افتتاحیه حضور داشتم و با وجود اینکه متاسفانه شرکتهای کرهای در این نمایشگاه غرفهای نداشتند؛ اما توانایی ملی ایران را از نزدیک دیدم.
او ادامه داد: به دلیل تحریمها علیه ایران، شرکتهای کرهای نمیتوانند به راحتی در بازار ایران وارد شوند، با این حال شیوهای وجود دارد که به کمک آن بتوان سطح روابط را تقویت کرد. ارتباط بین شرکتهای خصوصی را باید افزایش دهیم.
سفیر جمهوری کره در تهران افزایش سطح اطلاعات نسبت به یکدیگر و شناخت بیشتر را برای روابط بیشتر ضروری دانست و افزود: مطمئن هستم امکان افزایش سطح تبادلات وجود دارد و فقط باید راهکار آن را پیدا کنیم.